Yollara çıkılır, bilerek isteyerek..
Yollara koyulur insan zorunluluktan..
Yollardan gelir birileri dört gözle beklenen..
Veya umulmadık beklenmedik pek de istenmeyen.
Her ne şekilde olsa “yolculuk” bir kere başlamıştır hayatımızda daha ilk dünyaya gözümüzü açmadan, annemizin rahmine düşerkendir ilk yol, yol almak ile ilgili macera, bilinmeyene uzanan o heyecan.
Yeni yıl yeni yol mudur? İstersek her yeni gün yeni yoldur. Nerden baktığımıza bakar. Kimine eskisinin aynısı gibi gelir, git gel, sağı belli solu belli. Kimine ise aynı yol bile olsa yolda yeni katılımcılar, duraklar, sapaklar, yeni hoşluklar vardır öngördüğü..
Bugünü ve yarını ama tali bir patikada ama anayola paralel bir otobanda, anayolumun koordinatlarını kaybetmeksizin yürüyeceğim, heyecanlanacağım, koşarken arada nefeslenebileceğim söğüt dallarının altına oturacağım, yandaki kır kahvesinde çayından suyundan yararlanacağım, yeni dost yüzler edineceğim, eskilere belki veda edeceğim, çoğuyla mektuplaşmaya devam edeceğim veya yanımda yoluma devam edeceğim; belki de aşırı hız yapacağım, önümdekileri sollamaya çalışacağım ama ne olursa olsun daha önce yürümediğim yepyeni bir yol olarak görüyorum. Dün bir kısım dostlarımı kimbilir hangi zamanda yeniden kesişinceye kadar uğurladım. Bir kısmı ile aynı yola düşmek için kestirme yolları aramaya devam edeceğim.
Biliyorum ki yola karar veren de, yolda süren de, beni yolda tutan da benden başkası değil.
O halde devam:)
Hepimize farkında olduğumuz yolculuklar diliyorum.
Can Karabuçak
